Όλοι μας ζήσαμε φέτος τις τραγικές επιπτώσεις του καιρού και της δικής μας αδιαφορίας πάνω στο όμορφο πεζοδρόμιο της Γαρίτσας.
Κάθε χειμώνα τα μεγάλα κύματα φθείρουν το τείχος ενώ παράλληλα αφήνουν μεγάλες ποσότητες φυκιών πάνω στο πεζοδρόμιο, για τον καθαρισμό των οποίων πρέπει να πληρώνουμε κάθε τρεις και λίγο ανθρώπους για να τα καθαρίζουνε.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν μελέτες για την αποκατάσταση του πεζοδρομίου. Ωστόσο, χωρίς να τις γνωρίζουμε, και χωρίς να είμαστε ειδικοί σε τέτοιου είδους μελέτες, καταθέτουμε κάποιες απλές ιδέες μας, οι οποίες θα μπορούσαν ενδεχομένως να εμπνεύσουν τους ειδικούς.
  • Θα μπορούσε να γίνει μια μελέτη για την ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ βράχων μέσα στο νερό, όπως αυτοί που έχουν τοποθετηθεί στον φάρο του Ανεμομύλου.
  • Το ύψος των βράχων δεν χρειάζεται να είναι τόσο όσο στον Ανεμόμυλο, ώστε να μην προσβάλλεται το τοπίο κατά μήκος του όρμου. Μπορεί να είναι και ίσο με την στάθμη του νερού.
  • Τα βράχια θα έκοβαν την ορμή των κυμάτων και θα προστάτευαν, σε κάποιο βαθμό, το πεζοδρόμιο.
  • Τα βράχια θα κατακρατούσαν σαν φίλτρο το μεγαλύτερο μέρος από τα φύκια που τώρα βγαίνουν κάθε τόσο πάνω στο πεζοδρόμιο. Δεν θα χρειάζεται κάθε τρεις και λίγο να καθαρίζουμε το πεζοδρόμιο από τα φύκια.
  • Έτσι, με τον καιρό, με την απόθεση και αποσύνθεση των φυκιών και ενδεχομένως με την μελετημένη ρήψη άμμου, θα μπορούσε να σχηματιστεί, με φυσικό τρόπο, μια παραλία κάτω από το πεζοδρόμιο της Γαρίτσας, προσιτή στον καθένα.
  • Θα μπορούσαν, πέρα από αυτά, να κατασκευαστούν και άλλες πέτρινες "σκάλες", ίδιες με τις τρεις σκάλες που υπάρχουν στον Ανεμόμυλο, και στη Γαρίτσα, για να μπορεί ο καθένας να κατεβαίνει στην θάλασσα και να κάνει το μπάνιο του. Οι σκάλες αυτές, πέρα από το ότι είναι πανέμορφες, θα στήριζαν επιπροσθέτως και το τείχος του πεζοδρομίου.
Βεβαίως, τα παραπάνω θα άλλαζαν το τοπίο ως ένα βαθμό, και για αυτό χρειάζονται εμπεριστατωμένες μελέτες από ειδικούς και ένας ουσιαστικός διάλογος με τους φορείς και τους πολίτες του νησιού, ώστε
α) να ξέρουμε εκ των προτέρων τις επιπτώσεις κάθε κίνησής μας
β) να αποφασίσουμε εμείς για την Κέρκυρα που θέλουμε να ζούμε.

Αν δεν θέλουμε να τοποθετήσουμε βράχια κατά αυτόν τον τρόπο, για να μην χαλάσει το γνώριμό μας τοπίο, θα μπορούσαμε να τα τοποθετήσουμε σε λίγο μεγαλύτερο βάθος, κατά τέτοιο τρόπο ώστε
α) να μην είναι ορατά (αλλά να υπάρχουν οι απαραίτητες σημάνσεις)
β) να λειτουργούν ως κυματοθραύστες
γ) να αφήνουν το νερό να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, όπως εικονίζεται με κόκκινες γραμμές στην ακόλουθη φωτογραφία:
Πάντως οι συμπολίτες μας που κάθε καλοκαίρι τους βλέπουμε στις πέτρινες σκάλες του πεζοδρομίου της Γαρίτσας να κάνουν το μπάνιο τους, κάτι περισσότερο ξέρουν από εμάς: Τα νερά στον όρμο είναι αρκετά ρηχά και πλέον αρκετά καθαρά, ενώ η θέα του άλσους καθώς κολυμπάς εκεί είναι μαγευτική!