Τις παρακάτω φωτογραφίες με τα σχόλια μάς έστειλε συμπολίτης μας, ο οποίος τις δημοσίευσε και σε σχετική ομάδα στο facebook.
Από την Κολώνα του Ντούγκλας μέχρι και το Αρχαιολογικό Μουσείο, όλα τα μαρμάρινα παγκάκια είναι σπασμένα και παρατημένα! Ούτε ένα δεν είναι γερό!
ΠΡΟΤΑΣΗ: Ξαναφτιάξτε τα παγκάκια. Τα μάρμαρα, τα οποία πληρώθηκαν με λεφτά των πολιτών, είναι εκεί πεταμένα. Ένας μαρμαράς χρειάζεται, να τα κολλήσει, και να αντικαταστήσει τμήματα που λείπουν.
Την θυμάστε την Βρυσούλα στον κάτω δρόμο του Κανονιού; Μία ιστορική κοινόχρηστη πηγή που την ξέρανε και οι παππούδες μας και οι παππούδες τους. Πήγαινε όλη η Κέρκυρα και έπαιρνε νερό από εκεί μέχρι πριν 3 χρόνια. Η Βρυσούλα έδωσε το όνομά της σε ολόκληρη την γύρω περιοχή.
Εδώ βλέπετε το δρομάκι δίπλα ακριβώς από την Βρυσούλα, το οποίο οδηγούσε στην λίμνοθάλασσα, όπως ήταν πριν από καμιά δεκαριά χρόνια...
Εδώ βλέπετε το δρομάκι δίπλα ακριβώς από την Βρυσούλα, το οποίο οδηγούσε στην λίμνοθάλασσα, όπως ήταν πριν από καμιά δεκαριά χρόνια...
Εδώ βλέπετε το (πρώην) δρομάκι όπως είναι σήμερα. Τα τεράστια παμπάλαια κυπαρίσσια κάνανε φτερά, και ο χώρος της Βρυσούλας έγινε μέρος του οικοπέδου και το οικόπεδο έκλεισε για τον κόσμο...
Η Βρυσούλα έτρεχε νερό πάντοτε αστείρευτα (παρόλο που τον τελευταίο καιρό οι αρμόδιοι είχαν αφήσει το νερό να είναι μη πόσιμο...). Εδώ ένας συμπολίτης μας που έπαιρνε νερό πρόπερσι το καλοκαίρι, όταν ακόμα η Βρυσούλα ήταν προσβάσιμη σε όλους τους Κερκυραίους...
Όμως φέτος το χειμώνα η πηγή είναι έτσι
Ή αν προτιμάτε ήταν έτσι το καλοκαίρι...
Η Πράξη Εφαρμογής του Κανονιού έδωσε τον χώρο της κοινόχρηστης Βρυσούλας στους οικοπεδούχους. Μαζί με την Βρυσούλα, τους χάρισε και την ιστορική ονομασία του τόπου, τις αναμνήσεις όλων των Κερκυραίων που παίρναμε νερό από εκεί και μέρος από τα ιδανικά μας που μας λένε να μην καταστρέφουμε και να μη χαρίζουμε την ιστορία μας σε κανέναν. Η Βρυσούλα δεν υπάρχει πια... Και κανένας πολιτικός δεν κάνει απολύτως τίποτα...
Η Πράξη Εφαρμογής του Κανονιού έδωσε τον χώρο της κοινόχρηστης Βρυσούλας στους οικοπεδούχους. Μαζί με την Βρυσούλα, τους χάρισε και την ιστορική ονομασία του τόπου, τις αναμνήσεις όλων των Κερκυραίων που παίρναμε νερό από εκεί και μέρος από τα ιδανικά μας που μας λένε να μην καταστρέφουμε και να μη χαρίζουμε την ιστορία μας σε κανέναν. Η Βρυσούλα δεν υπάρχει πια... Και κανένας πολιτικός δεν κάνει απολύτως τίποτα...
ΠΡΟΤΑΣΗ: 1. Πάρτε τον χώρο της Βρυσούλας πίσω (στην ανάγκη αποζημιώστε τους ιδιοκτήτες).
2. Κάντε την πηγή ξανά προσβάσιμη στον κόσμο.
3. Κάντε την Βρυσούλα να ξανατρέξει νερό.
4. Φτιάξτε μια πέτρινη παραδοσιακή Βρυσούλα στην πηγή ώστε να βλέπουν όλοι από πού πήρε το όνομά της η περιοχή.
5. Κάντε το νερό να ξαναγίνει πόσιμο.
Σε διαφορετική περίπτωση, αλλάξτε βρε αδερφέ το όνομα της περιοχής. Πείτε την "Περιοχή των αποτελεσμάτων της Πράξης Εφαρμογής", "Περιοχή της ξεφτίλας", "Περιοχή δίχως όνομα", "Περιοχή των άξιων Κερκυραίων Πολιτικών"...
Βρείτε ένα άλλο όνομα, για να μην γνωρίσουν τα παιδιά μας οικεία κακά, για να μη γνωρίσουν τα παιδιά μας την αναξιότητα των πατεράδων τους...
Βρείτε ένα άλλο όνομα, για να μην γνωρίσουν τα παιδιά μας οικεία κακά, για να μη γνωρίσουν τα παιδιά μας την αναξιότητα των πατεράδων τους...
Χωρίς να γνωρίζουμε τι προβλέπουν τα σχέδια των σχετικών σχεδίων για την επέκταση της πόλης μας, αναρωτιόμαστε:
- Οι κύριοι δρόμοι που θα διαμορφωθούν θα μοιάζουν περισσότερο στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας ή στην οδό Μεθοδίου; Δηλαδή, θα είναι δρόμοι με μεγάλα πεζοδρόμια, δέντρα και πράσινο και ενδεχομένως και με ποδηλατοδρόμους; Ή θα έχουν ένα μικρό τυπικό πεζοδρόμιο να μπορούμε απλά να περπατάμε, και κολλητά στο πεζοδρόμιο θα έχουμε τις πολυκατοικίες με τα μαγαζιά όπως στην οδό Μεθοδίου; Οι υπεύθυνοι θα έχουν την θέληση και την δύναμη να αγωνιστούν ενάντια στα όποια συμφέροντα, ώστε να μην ντρεπόμαστε εμείς και τα παιδιά μας για τις καινούριες γειτονιές της πόλης μας;
- Οι μορφές των πολυκατοικιών που θα χτιστούν θα υιοθετούν κάποια βασικά αρχιτεκτονικά στοιχεία της τοπικής αρχιτεκτονικής, ή θα μοιάζουν με τις πολυκατοικίες της Αθήνας, των Τρικάλων, της Κωνσταντινούπολης και του Καϊρου; Όταν κάποιος θα περπατάει στα νέα προάστια, θα νομίζει ότι βρίσκεται στην Κέρκυρα, ή θα νομίζει ότι βρίσκεται σε ένα συνηθισμένο προάστιο άλλης μιας μεγαλούπολης;
- Θα προβλέπονται χώροι πρασίνου; Και αν προβλέπονται, θα υλοποιηθούν, ή θα μείνουν στα χαρτιά προκειμένου να κάνουμε οικονομία και να έχουμε και περισσότερες θέσεις για πάρκινγκ;
Όλοι οι Κερκυραίοι αισθανόμαστε θλίψη για το πανέμορφο Δημοτικό Θέατρο που είχαμε και το οποίο κατεδαφίσαμε, χτίζοντας στην θέση του ένα άσχημο "κουτί".
Και όλοι μας ελπίζουμε, πως κάποτε, με χρόνια με καιρούς, τα δισέγγονά μας θα το ξαναχτίσουνε.
Το Δημοτικό Θέατρο μπορεί να ξαναχτιστεί όπως ήταν παλιά. Ακόμα και αν αρχίσει να χτίζεται σε 30 χρόνια από σήμερα, και πάλι προς όφελος του τόπου θα είναι. Για να γίνει όμως οτιδήποτε έστω και σε μελλοντικές δεκαετίες, θα πρέπει από σήμερα εμείς επίσημα να το ζητήσουμε και να γίνει επίσημο ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ.
ΠΡΟΤΑΣΗ:
1. Θέλουμε το παλιό μας Δημοτικό Θέατρο; Το θέλουμε. Άρα πρέπει να έχουμε το θάρρος και την τιμιότητα να το πούμε και να το φωνάξουμε δυνατά!!
2. Ήδη υπάρχει ένας Σύλλογος με σκοπό του την Αναβίωση του Δημοτικού μας Θεάτρου. Άρα υπάρχουν κάποιες φωνές, στις οποίες όμως πρέπει να προστεθούν και οι φωνές όλων μας, με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας!
3. Μπορεί να δημιουργηθεί ένας επίσημος λογαριασμός από τον Δήμο, και μία σχετική Επιτροπή του Δήμου, με σκοπό την συγκέντρωση χρημάτων και μελετών για αυτό τον σκοπό. Υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας που ευχαρίστως θα προσέφεραν τον οβολό τους και ό,τι άλλο μπορούν για την πραγματοποίηση αυτού του τοπικού μας "ονείρου".
4. Θα μπορούσαμε να κάνουμε εκδηλώσεις και συναυλίες με την βοήθεια και των Φιλαρμονικών, με σκοπό την συγκέντρωση χρημάτων και την ενδυνάμωση του κοινού μας σκοπού.
5. Και σε 50 χρόνια να μαζέψουμε τα χρήματα για την επανακατασκευή του Θεάτρου, κέρδος για τον τόπο θα είναι!
6. Για να συντηρείται αυτός ο σκοπός στις συνειδήσεις όλων μας, θα πρέπει οι φορείς και τα τοπικά μέσα ενημέρωσης να το υπενθυμίζουν συνεχώς.
Όλοι μας ζήσαμε φέτος τις τραγικές επιπτώσεις του καιρού και της δικής μας αδιαφορίας πάνω στο όμορφο πεζοδρόμιο της Γαρίτσας.
Κάθε χειμώνα τα μεγάλα κύματα φθείρουν το τείχος ενώ παράλληλα αφήνουν μεγάλες ποσότητες φυκιών πάνω στο πεζοδρόμιο, για τον καθαρισμό των οποίων πρέπει να πληρώνουμε κάθε τρεις και λίγο ανθρώπους για να τα καθαρίζουνε. 
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν μελέτες για την αποκατάσταση του πεζοδρομίου. Ωστόσο, χωρίς να τις γνωρίζουμε, και χωρίς να είμαστε ειδικοί σε τέτοιου είδους μελέτες, καταθέτουμε κάποιες απλές ιδέες μας, οι οποίες θα μπορούσαν ενδεχομένως να εμπνεύσουν τους ειδικούς.
- Θα μπορούσε να γίνει μια μελέτη για την ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ βράχων μέσα στο νερό, όπως αυτοί που έχουν τοποθετηθεί στον φάρο του Ανεμομύλου.
- Το ύψος των βράχων δεν χρειάζεται να είναι τόσο όσο στον Ανεμόμυλο, ώστε να μην προσβάλλεται το τοπίο κατά μήκος του όρμου. Μπορεί να είναι και ίσο με την στάθμη του νερού.
- Τα βράχια θα έκοβαν την ορμή των κυμάτων και θα προστάτευαν, σε κάποιο βαθμό, το πεζοδρόμιο.
- Τα βράχια θα κατακρατούσαν σαν φίλτρο το μεγαλύτερο μέρος από τα φύκια που τώρα βγαίνουν κάθε τόσο πάνω στο πεζοδρόμιο. Δεν θα χρειάζεται κάθε τρεις και λίγο να καθαρίζουμε το πεζοδρόμιο από τα φύκια.
- Έτσι, με τον καιρό, με την απόθεση και αποσύνθεση των φυκιών και ενδεχομένως με την μελετημένη ρήψη άμμου, θα μπορούσε να σχηματιστεί, με φυσικό τρόπο, μια παραλία κάτω από το πεζοδρόμιο της Γαρίτσας, προσιτή στον καθένα.
- Θα μπορούσαν, πέρα από αυτά, να κατασκευαστούν και άλλες πέτρινες "σκάλες", ίδιες με τις τρεις σκάλες που υπάρχουν στον Ανεμόμυλο, και στη Γαρίτσα, για να μπορεί ο καθένας να κατεβαίνει στην θάλασσα και να κάνει το μπάνιο του. Οι σκάλες αυτές, πέρα από το ότι είναι πανέμορφες, θα στήριζαν επιπροσθέτως και το τείχος του πεζοδρομίου.
Βεβαίως, τα παραπάνω θα άλλαζαν το τοπίο ως ένα βαθμό, και για αυτό χρειάζονται εμπεριστατωμένες μελέτες από ειδικούς και ένας ουσιαστικός διάλογος με τους φορείς και τους πολίτες του νησιού, ώστε
α) να ξέρουμε εκ των προτέρων τις επιπτώσεις κάθε κίνησής μας
β) να αποφασίσουμε εμείς για την Κέρκυρα που θέλουμε να ζούμε.
Αν δεν θέλουμε να τοποθετήσουμε βράχια κατά αυτόν τον τρόπο, για να μην χαλάσει το γνώριμό μας τοπίο, θα μπορούσαμε να τα τοποθετήσουμε σε λίγο μεγαλύτερο βάθος, κατά τέτοιο τρόπο ώστε
α) να μην είναι ορατά (αλλά να υπάρχουν οι απαραίτητες σημάνσεις)
β) να λειτουργούν ως κυματοθραύστες
γ) να αφήνουν το νερό να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, όπως εικονίζεται με κόκκινες γραμμές στην ακόλουθη φωτογραφία:
Πάντως οι συμπολίτες μας που κάθε καλοκαίρι τους βλέπουμε στις πέτρινες σκάλες του πεζοδρομίου της Γαρίτσας να κάνουν το μπάνιο τους, κάτι περισσότερο ξέρουν από εμάς: Τα νερά στον όρμο είναι αρκετά ρηχά και πλέον αρκετά καθαρά, ενώ η θέα του άλσους καθώς κολυμπάς εκεί είναι μαγευτική!
α) να ξέρουμε εκ των προτέρων τις επιπτώσεις κάθε κίνησής μας
β) να αποφασίσουμε εμείς για την Κέρκυρα που θέλουμε να ζούμε.
Αν δεν θέλουμε να τοποθετήσουμε βράχια κατά αυτόν τον τρόπο, για να μην χαλάσει το γνώριμό μας τοπίο, θα μπορούσαμε να τα τοποθετήσουμε σε λίγο μεγαλύτερο βάθος, κατά τέτοιο τρόπο ώστε
α) να μην είναι ορατά (αλλά να υπάρχουν οι απαραίτητες σημάνσεις)
β) να λειτουργούν ως κυματοθραύστες
γ) να αφήνουν το νερό να κυκλοφορεί ανάμεσά τους, όπως εικονίζεται με κόκκινες γραμμές στην ακόλουθη φωτογραφία:
Πάντως οι συμπολίτες μας που κάθε καλοκαίρι τους βλέπουμε στις πέτρινες σκάλες του πεζοδρομίου της Γαρίτσας να κάνουν το μπάνιο τους, κάτι περισσότερο ξέρουν από εμάς: Τα νερά στον όρμο είναι αρκετά ρηχά και πλέον αρκετά καθαρά, ενώ η θέα του άλσους καθώς κολυμπάς εκεί είναι μαγευτική! Επειδή ξέρουμε ότι πολλά από τα προβλήματα του νησιού μας θα λυθούν μετά από πάρα πολλά χρόνια. (Θα πρέπει πρώτα να κάνουμε αίτηση, να πάρουμε αριθμό πρωτοκόλλου, και να περιμένουμεεεεε......)
Τι θα λέγατε να μαζευόμασταν όσοι αγαπάμε την Κέρκυρα; Όσοι δεν ενδιαφερόμαστε για ψήφους, ούτε να ακούμε να μας λένε "ευχαριστώ", ούτε να βγαίνουμε στα κανάλια να διαφημίζουμε τα κατορθώματά μας, ούτε να τυπώνουμε φυλλάδια με τα έργα μας. Απλά, όσοι αγαπάμε την Κέρκυρα. Κάποια απογευματάκια, κάποια σαββατοκύριακα.
Τι θα λέγατε να μαζευόμασταν όσοι αγαπάμε την Κέρκυρα; Όσοι δεν ενδιαφερόμαστε για ψήφους, ούτε να ακούμε να μας λένε "ευχαριστώ", ούτε να βγαίνουμε στα κανάλια να διαφημίζουμε τα κατορθώματά μας, ούτε να τυπώνουμε φυλλάδια με τα έργα μας. Απλά, όσοι αγαπάμε την Κέρκυρα. Κάποια απογευματάκια, κάποια σαββατοκύριακα.
- Να παίρναμε τον κουβά με την άσφαλτο ή το τσιμέντο, και να μπαζώναμε επικίνδυνες λακκούβες.
- Να κόβαμε κάποιες βατσουνιές από κάποια ΜΝΗΜΕΙΑ.
- Να βάφαμε κάποιους τοίχους που είναι γεμάτοι γκράφιτι (μετά από συνεννόηση με τους -αναίσθητους- ιδιοκτήτες βέβαια).
- Να περνούσαμε κάποια σκουριασμένα παγκάκια με μίνιο και μπογιά.
- Να σκεφτόμασταν τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε εθελοντικά, προκειμένου να υποκαταστήσουμε τους καημένους και αναντικατάστατους υπευθύνους, που κάθονται στις καρέκλες τους και πληρώνονται, μαζεύοντας από εμάς τα κορόιδα αιτήσεις και αριθμούς πρωτοκόλλου, τα οποία ξέρουν καλά να θέτουν στα... αρχεία τους!
Μία σχετική εθελοντική ομάδα που δημιουργήθηκε πρόσφατα, είναι αυτή των KANTOUNISTAS. Μακάρι να δούμε τέτοιες ομάδες να μεγαλώνουν, να δραστηριοποιούνται, και να μένουν μακριά από τους πολιτικούς (και οι πολιτικοί μακριά από αυτές).
Η βίλλα Καλαβρέντζου είναι ένα από τα ιστορικότερα και ομορφότερα κτίρια του τόπου μας.
Εδώ βλέπετε την ιστορική βίλλα όπως ήταν κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Την φωτογραφία την βρἠκαμε ΕΔΩ
Εδώ βλέπετε την ιστορική βίλλα όπως ήταν κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Την φωτογραφία την βρἠκαμε ΕΔΩ
Δυστυχώς σήμερα το ιστορικό αυτό κτίριο ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ!!
ΠΡΟΤΑΣΗ:
Κάντε ότι μπορείτε για να μην χαθεί το κτίριο! Είναι κρίμα σε λίγα χρόνια να "φυτρώσει" στη θέση του καμιά πολυκατοικία!
Κάντε ότι μπορείτε για να μην χαθεί το κτίριο! Είναι κρίμα σε λίγα χρόνια να "φυτρώσει" στη θέση του καμιά πολυκατοικία!
Και πότε θα έλθει η εποχή που θα επιβάλλονται σημαντικά πρόστιμα σε αναίσθητους ιδιοκτήτες ιστορικών κτιρίων οι οποίοι τα αφήνουν να καταρρέουν;
Και πότε θα έλθει η εποχή που το Κράτος θα παίρνει την πρωτοβουλία παρέμβασης, προκειμένου να μη χάνονται ιστορικά και πανέμορφα κτίρια ή μνημεία;
Το τείχος πίσω από τον ΝΑΟΚ είναι διαλυμένο, ετοιμόρροπο και δεμένο με... συρματόσχοινα!!! Στο μέρος έχει ανοίξει εδώ και χρόνια ένας... κεάδας (τρύπα) όπου κινδυνεύει να πέσει κανένας μέσα! Το τείχος αυτό είναι τμήμα του ευρύτερου τείχους, και είναι κηρυγμένο μνημείο. Αν το τείχος καταρρεύσει καλοκαίρι, ίσως να θρηνήσουμε όποιους θα βρίσκονται πάνω ή από κάτω...
ΠΡΟΤΑΣΗ: Φτιάξτε το όπως φτιάξατε πριν λίγα χρόνια και το μεγάλο τείχος απέναντι, όπως το βλέπετε πιο κάτω.
Παρόλο που η Κέρκυρα εντάχθηκε στον Κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ουνέσκο, ωστόσο τα περισσότερα κτίρια της πόλης είναι βρώμικα και μουντζουρωμένα!
Εδώ δεν θα αναζητήσουμε τα αίτια που ωθούν αυτούς που μουντζουρώνουν τα κτίρια να ασχημίζουν την πόλη μας. Αυτό το αφήνουμε σε άλλους ειδικότερους. Εδώ θα αναζητήσουμε λύσεις!
Και η λύση είναι μία: Να κατανοήσουμε ότι πάντοτε θα υπάρχουν κάποιοι που θα μουντζουρώνουν τα κτίρια, οπότε εμείς οφείλουμε ανά πάσα στιγμή να είμαστε έτοιμοι για… ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΑ, με το πινέλο στο χέρι!!
Μια καλή ιδέα θα ήταν να επιφορτιστεί η Δημοτική Αστυνομία να καταγράφει τα μουντζουρωμένα κτίρια. Θα μπορούσε κατόπιν να αφήνει ένα επίσημο σημείωμα στους ιδιοκτήτες, με το οποίο θα τους τάζει μια λογική προθεσμία μέσα στην οποία οφείλουν να εξαφανίσουν κάθε βρωμιά από τους τοίχους τους. Θα μπορούσε να υπάρχει και σχετική επιχορήγηση ή βοήθεια από τον Δήμο ή το Κράτος προς τους πολίτες για αυτό το σκοπό. Αν παρέλθει αυτή η προθεσμία, οι πολίτες να πρέπει να πληρώνουν πρόστιμο. Εννοείται ότι θα πρέπει να υπάρχει ειδική ρήτρα για όσα κτίρια επιχορηγούνται για αναπαλαίωση, να υπάρχει η ειδική ευθύνη των ιδιοκτητών τους να καθαρίζουν και να βάφουν άμεσα τα κτίρια αυτά όταν τα βρίσκουν μουντζουρωμένα.
Βεβαίως θα πρέπει να διατηρούνται πάντοτε καθαρά τα Δημόσια Κτίρια, δίνοντας το "καλό παράδειγμα".
Εδώ δεν θα αναζητήσουμε τα αίτια που ωθούν αυτούς που μουντζουρώνουν τα κτίρια να ασχημίζουν την πόλη μας. Αυτό το αφήνουμε σε άλλους ειδικότερους. Εδώ θα αναζητήσουμε λύσεις!
Και η λύση είναι μία: Να κατανοήσουμε ότι πάντοτε θα υπάρχουν κάποιοι που θα μουντζουρώνουν τα κτίρια, οπότε εμείς οφείλουμε ανά πάσα στιγμή να είμαστε έτοιμοι για… ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΑ, με το πινέλο στο χέρι!!
Μια καλή ιδέα θα ήταν να επιφορτιστεί η Δημοτική Αστυνομία να καταγράφει τα μουντζουρωμένα κτίρια. Θα μπορούσε κατόπιν να αφήνει ένα επίσημο σημείωμα στους ιδιοκτήτες, με το οποίο θα τους τάζει μια λογική προθεσμία μέσα στην οποία οφείλουν να εξαφανίσουν κάθε βρωμιά από τους τοίχους τους. Θα μπορούσε να υπάρχει και σχετική επιχορήγηση ή βοήθεια από τον Δήμο ή το Κράτος προς τους πολίτες για αυτό το σκοπό. Αν παρέλθει αυτή η προθεσμία, οι πολίτες να πρέπει να πληρώνουν πρόστιμο. Εννοείται ότι θα πρέπει να υπάρχει ειδική ρήτρα για όσα κτίρια επιχορηγούνται για αναπαλαίωση, να υπάρχει η ειδική ευθύνη των ιδιοκτητών τους να καθαρίζουν και να βάφουν άμεσα τα κτίρια αυτά όταν τα βρίσκουν μουντζουρωμένα.
Βεβαίως θα πρέπει να διατηρούνται πάντοτε καθαρά τα Δημόσια Κτίρια, δίνοντας το "καλό παράδειγμα".
Κατόπιν θα μπορούσαμε να κηρύξουμε επίσημα χώρους στους οποίους να επιτρέπεται ελεύθερα το γκράφιτι και κάθε είδους μουντζούρα!
Να, για παράδειγμα ο μεγάλος τοίχος έξω από το Έκτο Δημοτικό σχολείο στην οδό Κύπρου, στην Γαρίτσα!
Να, για παράδειγμα ο μεγάλος τοίχος έξω από το Έκτο Δημοτικό σχολείο στην οδό Κύπρου, στην Γαρίτσα!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
